Opening van de tentoonstelling Tristan Chaillot en Claire Soubrane - Station Galerie

Tristan is al bijna een halve eeuw bezig met het vormen van klei, bijna sinds haar kindertijd. Geboren aan de oevers van een meer, in Versoix bij Genève, genoot ze er al op jonge leeftijd van om de kneedbare klei van de waterkant te kneden.

Haar jeugd was een beetje wild, met een voorliefde voor de natuur, en school was pas haar vriend toen ze zestien was.

Toen kwam zijn ontmoeting met Aline Favre, een van de leidende figuren in de opleving van keramiek in Zwitserland. Deze ontmoeting was zo beslissend voor Tristan dat ze zich inschreef aan de Beaux-Arts en vervolgens vier jaar doorbracht op de keramiekafdeling van de illustere Ecole des Arts Décoratifs in Genève.

Dit was genoeg tijd om een vak te smeden, de kans om paden te kruisen met een meester in de kunst, Philippe Lambercy, vruchtbaar onderwijs in theorie en praktijk, beide voeten stevig in de realiteit van een keramiekatelier en de training van een kritisch oog.

In 1971 vestigt ze haar eigen atelier in La Roche-Saint-secret in de Drôme provençale, Frankrijk.

Tristan werkt met steengoed en porselein omdat ze op hoge temperaturen worden gebakken, omdat hun glazuren diep in de scherf doordringen en vanwege de stevigheid van de combinatie van klei en glazuur.

Net als in Japan stookt hij op 1300°C met hout, en sinds 1992 met gas, maar altijd dit spel van de vlam met het materiaal waar zelfs met kennis en ervaring, naast de verwachte resultaten, elke stook zijn deel van verrassingen geeft.

Tristan's keramiek is geïnspireerd door de natuur, beïnvloed door de seizoenen, bijna visceraal, waarvan de oorspronkelijke beweging, of het nu op de draaischijf is of op de plaat, is om de aarde naar de hemel te trekken.

Spontaan en snel creëren Tristans handen een opwaartse dynamiek in elk van zijn werken.

De klei pulseert tussen zijn vingers en de gebaren worden vrijelijk geschetst totdat een schets van een werk ontstaat en betovert. Dan is het gewoon een kwestie van bewerken, vervormen en nog eens bewerken, totdat het af is.

Minder weergeven